Aşk umut deryası; her damla rahmet
Daldığın gün düzelecek bu dünya
Ölümden nasihat, kabirden ibret
Aldığın gün düzelecek bu dünya

Ne hazlar tadımlık ne yollar sırat
Nimete kıyasla dertler küsurat
Kaderin hükmüne asılmaz surat
Güldüğün gün düzelecek bu dünya

Şer telkin etse de şirk avukatı
Hayır ve şükürdür dilin zekâtı
Bakî dendiğinde bir tek O Zâtı
Bildiğin gün düzelecek bu dünya

Cahillik çekmişse basirete set
Âlimin artığı ahmağa izzet
Hezeyanda ziyan hoş sözde lezzet
Bulduğun gün düzelecek bu dünya

Korkup bakışların öfke selinden
Muhabbet sazını atma elinden
Dostluk türküsünü gönül telinden
Çaldığın gün düzelecek bu dünya

Zulüme ayarlı olsa da arkı
Bir çomağa bakar zalimin çarkı
Alçağın kahpenin kalbine korku
Saldığın gün düzelecek bu dünya

Düşleri budarken her mezar taşı
Serapa köşk kurmak boşa uğraşı
Hayat düsturundan hırsı telaşı
Sildiğin gün düzelecek bu dünya

Bir dava eri ki Süphan’dır virdi
Sel vursa sarsılmaz sinede yurdu
Her derdin dârıdır pişmenin ardı
Olduğun gün düzelecek bu dünya

Mecit Aktürk