Yordam bilmez, hal bilmez, el bilmeze yanmışım.
Güzel söz, gün bilmeze, dil bilmeze yanmışım.
Merhametsiz, fakire, kul bilmeze yanmışım.
Bağrıma değen zulüm, söz anlamaz, aslı taş.
Söyleyin neyleyim ben, söyleyin neydim gardaş.

Bu zemheri ayının, kararsızdır tipisi.
Boyuna bakınca da, uzun fidan yapısı.
Mübarek belledik biz, gerçek zulüm kapısı.
O dostluk koltuğunda, dost olmayan kara taş.
Söyleyin neyleyim ben, söyleyin neydim gardaş.

Adamlığın hasını, istesen öğrenemez.
İnsanlığın safına, hiç kimse getiremez.
Yüzü kösele deri, asla astar istemez.
İnsan dikenden değil, güllerinden yermiş taş.
Söyleyin neyleyim ben, söyleyin neydim gardaş.

Dadaşım çok hüzünlü, bağrında fırtına var.
Bu vefasız canana, ne ettimse geldi dar.
Buda benim kaderim, çektiğim günahım zar.
Eli zaten el bildim, yarenimden yedim taş.
Söyleyin neyleyim ben, söyleyin neydim gardaş.
24.05.2022 Muammer KARS