Dünyadaki ölçü, fani içinse nefsi besler,
Baki için gözetilen ölçü, vuslatı yakın eder
Toprağa sığmaz ya bazen istenilen,
Her bir fazlasını ister,
Nefis doyar mi hiç, kendini besler,
Ne göz doyar, nefs ile bakınca
Nede kulak anlar, gerçeğe yaklaşmayınca
Dil söze mi kanar, Hâk ki konuşmayınca
Hâl öne mi çıkar, gönül anlatmayınca

Elini kula açan, rahmetten geri kalır
Rahmeti Hâk ta bulan, el
Nimeti şükürle çoğaltır,,
Gönlü ile isteyen kelâm etmese de olur
Dilden öteye geçmeyen,
Herşeyi konuşsa da hiç olur,
Gönül ah ederse, Hâk ka iletir
Eyvah diyen fani ise,
Bakiden habersiz kalır,

Gönlünü tok tutan, aç mı kalır
Hâl ile konuşan, dilsiz mi sanılır
Şükür ile bakınca,
Kâinat tefekkürle anlatir,,
Gönül ile okunan kitabı Mübin
Herşeyin malikini, Rıza ile yakın tutar,
Dua ile kapıda,
Teslimiyetle yolda emin kılar,,