Eskir acılar
çıban izi iki büklüm
ölgün gecede
volta atar bekleyişler
yankılanır kürek kemiğinde.

Kızılcık şarabı içer
kan kusar sevda
uzat bir dal da
tutunsun
bağışlanan vuslata.

Şaklar kamçının ucunda
anlamsız söylemler
katar katar
örümcek ağlarına
eklenir düşler
gizler mucizeyi ruhunda.

Doğar gün
ölgün bir yüzde
göveren yıldız kümesinde
arza çıkar fısıltı.

Dirilişin kasıklarında
dökülür spermler
taşınır yolcu
kalır tek başına yol
bağışlanmaz haritalarda
ne yolcu ne de yol.

Acı ile kasılır rahim
ağıtsız bir ağıt doğurur
sevdanın piç hali.

Umarsızlık çarmıhında
unutursun kendini
terane zamanda
yediğin tırnaklar
tarumar sustur
şizofren duygulara.

Serçelerin duası
secde eder
saçak altıda
halaya durur
suretler
dili lal olur
not alınmamış hatalar.

Milad-ı evvel şiidir
darbelenen yürekler.
bağdaş kurar bir peri
özüne öz
şairini bekler
son dizelerde.

Kadın ve adam
aynı şiirde
patlama sevdasında şimdi.
mavi bilyeli gülüşleri
avuçlardan kaydırma vakti
haydi..!

Ferdaca