UMUT!

Tuz buz olmuş can kırıkları yansıyor dört bir yana güneşsiz ışıltılarla..
Biz mi düşlere düştük, yoksa dünyaya mı düştü düş kırıklarımız.
Damla damla dolduk, boş kalmayacak her bir metrekaresi, hüzzam makamı notaların
Güftesi olduk bilmeden..

Buz ve ateşin dansı gibiydik adeta..
Adresi olmayan coğrafyalara mülteci sürgün dallarımızla
Şiirlerin her bir cümlesinde, bir sufle verir gibiydi kalem, suskun dillere..

Sus pus olan ömre yarım kalmış bir nefes edasıyla, takılı kalmış saatin kadranı
Boğum boğum gırtlağa kadar çıkmazlara gömülürken..
Fütursuzca baş kaldırışıydı hayata şarkılar, kendimize çok gelmişliğimizin yıkıntıları arasında kalmak öylece..

Gerçek neydi ?
Hayatta kalabilmek mi?
Yoksa yaşadık sayıp, geçmişe el sallamak mı ?
Umarsızca ..

Vazgeçmedik belkide hayal etmekten,
Umudu öteledik yok sayarcasına..
Ve
Umut hiç umudunu yitirmemişken bizden! … DDD
Derya Dender 21 Mayıs 2022….18:11