Bir afet-i yektasın ki, meleğim!
Karşımdayken bile seni özlerim!
Yaratandan yalnız sensin dileğim!
Böyle güzel gördün mü sen gözlerim?

Gördüğümden beri çarpar şu sinem!
Sensin benim dünyadaki hazinem!
İzin ver de, gül zarında gezinem!
İçin, için yanar durur közlerim…

Herkes, güzel sözcükleri seçerken!
Canan için canlarından geçerken!
Sevdasından her gün yemin içerken!
Bir tek sana geçmez oldu sözlerim…

Aylar geçer, ben hep bahar dilerim!
Gelmez oldun, her gün gözüm silerim!
Mevsimleri tüm elekten elerim;
Bahar gelmez, durmaz gelir güzlerim…

Bir zamanlar bayırlarda koşardım!
Tek nefeste nice dağlar aşardım!
Şimdi zaten aynı olsa şaşardım!
Yokuş yordu, nerde benim düzlerim…

Ahım gitmiş, vahım kalmış yar benim…
Sanma dağda bin koyunum var benim!
Oynayamam kolum, yenim dar benim!
Artık çekmez oldu beni dizlerim…

Gözlerimi şimdi rüzgâr siliyor!
Gözyaşlarım, düz ovayı suluyor!
Alem seni, sevdiğimi biliyor!
Dile düştüm, kalmadı hiç gizlerim…

Karaman-2022/04

Halil Şakir Taşçıoğlu

VEZNİ: 4+4+3=11 HECE VEZNİ.