Önce……..

Şehrinin ortasından akan bir ırmaktı sevda,
Ve suda gördüm yüzünü,
/Ben sendim/
Narsisttim bir parça,
Aşık oldum aynadaki aksi/n/m/e…
Ve ulaşmak adına o eşsiz güzelliğe,
Bıraktım bedenimi suyun derinliklerine…

Sonra……..

Bir aşkın tarihini ezberlettik,
Denizin mavisine,ormanın yeşiline…
Ve ben hala sendim,
Dizlerime uzandığın o Şile gecesinde…
Bilmiyordun sevgilim...
Tenine duyduğum o akılamaz susuzluk,
Terimdeki iyot eksikliğindendi…
Sokuluşlarımsa tenine öyle savunmasız;
Bir güvercin ürkekliğimdendi…

Şimdi……

Bir vedaya hüküm giydim…
Kayboldu tenimin mahremiyeti,
Hükümsüzleştirildim…

Müspet yaşanmışlıkları gömdüm,
Kuytusuna bir deprem sonrası enkazımın…
Menfi arzularım kaldı özümde,
Bir de kirletilmiş gül kurusu dudaklar…
Tutunamayandım hayata,
Ve;
Tutulmak hataydı belki kara bir sevdaya…

Evet hataydı sevgilim;
Kapışılan sevilerin cehenneminde,
Dokunulmamış bir aşkı besteleme çabalarım,
Kirletilmemiş duygulara duyduğum bu vahşi açlık…
Hataydı,
Kollarında geçen arsız saniyeleri,
Bir ömre yaymayı düşlemek…

F/aişe idim ben…
Ve ücretim ödendi tarafından;
Yani sattım benliğimi;
Sadece ve sadece “BEN SENİM” tümcesine…
Kaybettim onurumu,
Hükümsüzlüğünü ilan ettim…

Ve daima…….

/Aşk iliklerimi çürüten bir vebalı illet…/
/Dahası tarihim hep tekerrürden ibaret…/

(ANKARA) (A-Y)

*F/aişe kelimesini kullanırken sevgili Aspendostan etkilendiğimi belirtmek isterim...kullanmış olduğu bu sözcük tarafımdan çalınmıştır:) ama biliyorum ki bana kızmayacaktır...