Bıraktım herşeyimi yalnızlığın ilk basamağında
Sanki bir anlık gibi,ne çabuk geçti zaman
Çok özlemişim farkındalığını unutarak
Yüreğime astığım kelimelerden
Basamak yaptım uzanan elini tutmak
Karanlıklardan kaçtım,güneşinde ısınmak için

Nefesimi tuttum bekledim
Yalnızlık ayazından kurtulmak
Rüzgarına kapıldım bir hayat kurmak için
Hep bekledim,sen hep beklettin sadece
Bir beklenti değildi
Özlemdi, hasretti,sevmekti benimkisi

Tahammül sınırlarını zorladım
Bir ateşin alevlerini
İçimde hissedecek kadar yaktın
yüreğimi
Bir kalp var bende
Ne olur küstürme onu da aşka

Bulutlara seslensem
Ağlasam bir yağmur gibi
Düşebilir miyim,çiçeklerin yapraklarını
Her gece savrulsam oradan oraya
Bu şehrin yıkık dökük sokaklarında
Haykırsam,çaresizliğimi gizlesem
Kurtulabilir miyim
Sürgün edildiğim yalnızlığından

Hayal aleminin sessizliğini dinlesem
Dokunabilir miyim gözlerine
Düşlerime umutlarıma anılarıma
Bir şiir yazabilir miyim
Yalnızlık merdivenin,son basamağında
02.06.2018
YEŞİLIRMAK