YALNIZLIK MERDİVENİ
Bıraktım herşeyimi yalnızlığın ilk basamağında
Sanki bir anlık gibi,ne çabuk geçti zaman Çok özlemişim farkındalığını unutarak Yüreğime astığım kelimelerden Basamak yaptım uzanan elini tutmak Karanlıklardan kaçtım,güneşinde ısınmak için Nefesimi tuttum bekledim Yalnızlık ayazından kurtulmak Rüzgarına kapıldım bir hayat kurmak için Hep bekledim,sen hep beklettin sadece Bir beklenti değildi Özlemdi, hasretti,sevmekti benimkisi Tahammül sınırlarını zorladım Bir ateşin alevlerini İçimde hissedecek kadar yaktın yüreğimi Bir kalp var bende Ne olur küstürme onu da aşka Bulutlara seslensem Ağlasam bir yağmur gibi Düşebilir miyim,çiçeklerin yapraklarını Her gece savrulsam oradan oraya Bu şehrin yıkık dökük sokaklarında Haykırsam,çaresizliğimi gizlesem Kurtulabilir miyim Sürgün edildiğim yalnızlığından Hayal aleminin sessizliğini dinlesem Dokunabilir miyim gözlerine Düşlerime umutlarıma anılarıma Bir şiir yazabilir miyim Yalnızlık merdivenin,son basamağında 02.06.2018 YEŞİLIRMAK |