İki kelime kadar önceydi
Susmuştum
Yüklemler ararken
Kaybettim sözlerimi
Devrildi cümlelerim

İtinaydı özendi
Kırılgandı
Neydi bu bilemedim
Kim bilebilirdi ki  zaten
Bu kehaneti
Bir ömürdü yaşadığım ;
Lakin
Hiç bir ömür görmedi
Böyle bir ihaneti

Zaman zaman uz  gittim
Kayıptım
Gizlerim yoktu aşikardım
En çıkmazında sobelendim
Her zaman olduğu gibi
Yine  kaybedendim

Kanayan yaralarıma panzehir
Umutlarım vardı
Silinmeden önce
Hayallerim
Tutuştuğunda yıldızlar
Doğacak güneşim
Karanlığa mahkum edildim
Yüreğimde ne varsa
Kim,  kimler  varsa
Hepsini azat ettim
Derinlerden duyuyorum
Kızgın , mutlu
Kayıp , kederli , sevinçli
Belki tanıdık Cümleler
Aynı sözler  aynı sesler ;
Ama
Hiç tanıdık gelmiyor

İki kelime kadar önceydi
Susmuştum
Bende avazım sustuğu kadar
İçime konuştum
Anladımki ben vazgeçilmez olan
Nefes sandığım seslerden
Bakınca kanatan gözlerden
İçim yana yana belki ;
Ama geçtim 
Bende nihayetinde
Duymak istemediğim kelimeleri
Sessiz harflerden seçtim.

Murat BALLI