Bir balığın feryadı
Bu feryat son demlerinde
Suya dokunuşu sarıyor
Göçmen kuşları sonraları
Gülümsüyor fıratın sessizliğiyle

Haşır neşir göz temasını
Buluyor kendinde okyanus
Serinliğini özler oldum
Nefes alırım diye tatlı sulara
Arıyorum ama nafile ciğerler
Küskün ciğerler yangın yeri

Yaşıyorum evet yaşamak
Denirse bunun adına
Solungaçlar ters sarmalıyor
Benden olmayan beni
Yaşam ünitesinde tutuluyorum
Lakin her an kör balıkçının
Ağını seçebilirim Kim bilir

Belki bir garibanın sofrasını
Süslerim sevaba girmiş olurum
Boynu bükük yavru balıklar
Sarıyor dört bir yanımı birazcık
Şefkat istiyorlar birazcık adalet

Dünkü yarınımı taşıyorum
Kal bizimle diyenler var
Keşke kalabilsem mecnunisi
Olmuşum seyyar duraklar
Beni bekler kıymetsiz bir
Balığım işte tencerenin
Dibindeki son et parçası

Belki de midede baş gösteren
Son kılçık inlemesi bir balığın
Küçük yaşamıydı paylaşmak
İstedim sizlerle teşekkürler

İbrahim KANDAMAR
12.02.2007