Koca Osmanlı eridi.
Oysa dünyada bir idi.
İslam dedi,ümmet dedi.
Sırtından kurşunu yedi.

Ilıman yol tutturdular.
Dinde diyalog kurdular.
Bir de halife oldular.
Sırtlarından vuruldular.

Kulaktan dolma öğreti.
Ezberlenenler eğreti.
Kur’an kabında seyret’i.
Hurafelerle doldular.

Suçlular giydi çarşafı.
İşlediler suçu gafı.
Ezdiler imanlı safı.
Büyülü cindar oldular.

Şıh tanndı meczup yobaz.
Hileyle coştu madrabaz.
Göstermelik oruç-namaz.
Milleti bir bir yoldular.

Haçlı ile dip dibeydi.
Masumlar hep boyun eğdi.
Küfrün alameti neydi?..
Satıp savıp kayboldular..

İşte böyle aldatmanın.
Sonuna konuldu nokta.
Laiklik mertebesiyle .
Çığır açıldı hukukta.

Kurulan yeni düzeni.
Tanımlamaktı ezeni.
Tespih çekerek gezeni.
Süzmeliydi bir solukta.

Ata dedi egemenlik.
Kurnaz dedi ekümenik.
Çıktık bir de harpten yenik.
Sert duvara tosladılar.

İslamı İslamca yaşa.
Felaket gelmeden başa.
Allah zalim değil.. haşa!..
Kur-anı oku ve anla.

Allah kullarına yakın.
Samimi ol takva takın.
Uzak değil ecel yakın.
Öleceksin suizanla.


Emine Balı Oğuz