Sanma ki yalnızım ve sensiz ve senden uzak
Sessiz, sakin hayalinleyim kendimden uzak
Yatağıma döşeğime döşemişsin tuzak
Şimdi sorgucun elinde, idam mahkûmuyum

Yıktığın onca umutların en altındayım
Sürüklediğin sarp kayanın kıyısındayım
Kararttığın dünyamın ta orta yerindeyim
Dertlerimle baş başayım; savaş, savaştayım

Gelirsen gahı çöldeyim gahı esen yelde
Ben de bilmiyorum nerde hangi gangi halde
Bazen savrulan yaprakta bazen açan gülde
Kurgusuz şaşkısız terk ettiğin o yerdeyim

Bir sendin saçımı yolan, sinemi dağlayan
Gel gör, şimdi kimler kaldı saçımı yolmayan
Kim kaldı sinemi cayır cayır dağlamayan
Attığın o koca kazanlarda yanmadayım

Geceleri yıldızları, tek tek ben sayarım
Gündüzlerin tek suçlusu, tutuklananıyım
Suçum çok büyük ağıtların bestecisiyim
Çarpıp gittiğin kör kapı, kör penceredeyim

Bu bedenimden şikâyetçiyim hâkim beyler
Öldüm, beni ordan ora taşır, teşhir eyler
O zalim yârden şikâyetçiyim, hâkim beyler
Benden gayrısına derman banaysa dert satar

İbrahim ŞAHİN