Günler

Ardı sıra tükenirken

Sen hasretin bağrında nefes darlığındaydın



Geceler

Seni tutsağı yapmıştı

Pervazlar kuşları misafir ediyorken sızıydın



Hicran

Senin makûs talihin

Hüzün göz pençelerinden sızan yağmur oldu



Kalbin

Hazanı anlatan hıçkırık

Ruhun serencamında solgunluğa maruz umut



Niyetlensen

Çaresizlik adına yelkensen

Nasip kalkmayınca yutkunma sukutu anlatınca



Yazmak

Hali yanmaya kanmayınca

Kim ne derse desin yılgınlığı çıkıyordu karşıma



Derler ya

Sabır solunmayınca

Kanaati niteliğinde kavurmayınca acizlik başımda



Anlatmak

İçinde haşr olmadan konuşmak

Aklıevvel olmayı başarmaktan ötede bir şey değil



Henüz

Seni anlayamazken

Halinde ruhumu sorgulamadan kaçarken sevdaya



Kelam

Etmeye cüret etmem

Bedevice haslete bürünmem hoyratlığa uzanmamdır



Zarafetini

Terennüm edemeden

Kalbinin ürpertilerini hissetmeden seni anmak çaremi



Bütünlüğünde

Eksikliğimi telafi edemeden

Edebin ikliminde nefeslenmeyi beceremeden gelmek



Seni

Sessizliğin uğultusunda

Görmeden, kalbinde yeşermeyi dilemeden düşünmek





Mustafa CİLASUN