Nerde bana o söylenen, tatlı sözler
Nerde bana aşkla bakan, yeşil gözler
Gece vakti, kaybolup gitti vefasız
Arkada bırakarak, derince izler

Kim bilir o şimdi, yaşıyor nerede
Ben kaldım , kendi kaderimle baş başa
Oturmuşum, yosun kaplamış bir taşa
Kendime, mekan bakıyorum derede

Aşkım giderken, basiretim bağlandı
O anda, kör düğümleri çözemedim
Kadirşinas yüreğim, şahlandı ama
Gitme kal yanımda gülüm, diyemedim

Ne yapayım, böyle salak talihi ben
Bıraktı beni, ilelebet tek başıma
Böyle büyük bir acıyı, görmedim ben
Geldim de, bu elli altıncı yaşıma

Anılara sığınmak, hiç hafifletmez
Böylesine, can yakıcı acıları
Ağlama kalbim ağlama, fayda etmez
Ağlamak geçirmez, bu tür sızıları

Bu bedeni, idare etmez bu kafa
Bir daha, asla gelemem ben kendime
Can bildiğim, attı beni tozlu rafa
Bundan sonra, yaşamak benim neyime

Zalim dünyada oldum perişan, sefil
Sanki her gün, çekmeye gelmişim cefa
İnancım tam, melekler olur bana kefil
Gider öbür dünyada, sürerim sefa