Göğsünü gererdin rüzgara karşı,
Yiğidin bağrına es diye diye!
Gezerdin durmadan hep çarşı çarşı,
Oturup kalkmadın acaba niye?

En küçük esinti dokunur oldu,
Geldi her hastalık bedeni buldu,
Solmaz zannettiğin güllerin soldu,
Felek birçok derdi verdi hediye!

Şimdi sıkıntıdan açılmaz gözün,
İleriye varmaz artık bir sözün,
Kederden kırıştı alnın ve yüzün,
N’oldu kârı yükledin mi kediye?

Bir basamak bile zor gelir sana,
Çifte çifte çıkıyordun baksana,
Her konan göçüyor bil ki bu hana,
Hala gönül kırıyorsun ne diye?

Dertli, bu durumu herkes yaşıyor,
Bakıp ta sonradan kendi şaşıyor,
Kapanan yarayı yine kaşıyor,
Zanneder kendini dünyaya iye!

Cafer AKSAY
Erdemli 15.04.2022 Cuma

İye: Kendisinin olan bir şeyi, yasaya uygun olarak dilediği gibi kullanabilen kimse, sahiplenme olarak geçmektedir.