AYTEN✓
(Adını Anmaya Yasak Koydular)

Hekimler, derdime dermandır diye
Neşteri, derinden vurdular Ayten
Kanayan, yarama fermandır diye
Hançeri, közleyip sürdüler Ayten

Nefesim, selviler şehrini arar
Yar bildiğim, beni kefene sarar
Kaderde, yazılmış böyle bir karar
Bedende, canıma erdiler Ayten

Adını, anmaya yasak koydular
Istırap, gam çile bende doydular
Ruhumu, tenimden gelip soydular
Canımı, yerlere serdiler Ayten

Sevincim, sersefil oldu desem de
Sensizlik, bir çığlık feryat dilimde
Kurudu, çiçekler gönül bahçemde
Bülbüller, dillenip yerdiler Ayten

Yokluğun, tarifsiz içimi yakar
Umudum, buz dağı şu başım da kar
Tarifsiz, her gece gözyaşım akar
Derin, deryalara vardılar Ayten

Gelirsen, git demem inan ki sana
Yaşarken, cenneti verirsin bana
Ben seni, rüyamda sararken cana
Uykuma, hüsranı verdiler Ayten

İsmini, anmaktan dilim acıyor
Sabahı, göremem içim sancıyor
Hasret, deli hançer vurup kaçıyor
Teklifsiz, kanıma girdiler Ayten

İsmail GÜLER Şair