Dindi yağmurlarım,
Şimdi yağmur sonrası bir akşamüzerindeyim,
Burnumda, beni kendine çeken bir toprak kokusu,
Yolumda yer yer tuzak gibi su birikintileri
Ve bir müzik defterine yazılmış notalar gibi
Telgraf tellerine dizilmiş küçücük, siyah kuşlar;
Bir ömre sığmış yaşam kırıntılarımdır bunlar...
Acı günlerim var, mutlu günlerim,
Gözlerin de vardır sanırım içlerinde
Yağmurlu günlerimden kalan
Ve yağmur sonrası akşamın puslu hüznünde
Renkleri giderek kaybolan...

Nice yağmurlar yağdı ömrüme, nice sağnaklar,
Islandım, sırılsıklam, kaçmadım,
Akıtsınlar diye üstümde birikmiş tüm pislikleri...
Bahçemdeki ekinler boy attılar o yağmurlarla,
Bir tutam güneş bulup, dolduramadım başaklarını.
Şimdi puslu akşamüzerlerindeyim diyorum,
Oysa ne güzel olurdu ümit etmek
Yağmur sonralarının o renk renk gök kuşaklarını...

Dindi ömrümün tüm yağmurları,
Toprağın, yağmurları yuttuğu yerdeyim,
Puslu bir akşamüzerindeyim
Ve içi hiç görünmeyen, simsiyah ve kurak
Geceyi beklemekteyim...

Beklemek. bir kum saatinin dolması gibi
Ve kaybolmak: denize düşen bir yağmur damlası gibi...

Ünal Beşkese