-IV-
Medeniyet denilen, sırra vakıf olunca
İnsanlar toplum için, güzellik ürettiler
Anane ve örfünde, herkes kendi yolunca
Gönüllerinde saklı, HAK’ka niyaz ettiler


Asırlar böyle geçti, sanki bayram tadında
Yaşanılan her andan, mutluluklar duyuldu
Ne var ki, iradesiz insanların aklında
HAK HUZUR’ dan kovulan, şeytan işe koyuldu


Ruhunu çaldığının, bozdu amellerini
Yaşadığı topluma, düşman etti sonunda
Merhamet için HAK’ka, uzanan ellerini
Kirli işlere soktu, münafıklık yolunda


Egosunun esiri, cahil, akil kulları
Döndürdü HAK yolundan, bendeyledi şerrine
Onlara benimsetti, dolambaçlı yolları
Cümle inançsızlığı, HAK sevdası yerine


Katlettiler hukuku HAK yolundan çıkarak
Makbul olan kulları, zulme gark eylediler
Nice mazlum suçsuzu ateşlerde yakarak
Vahşi bir hezeyanla, zevkle seyreylediler


Bin türlü fenalığı, işliyorken aymazlar
HAK adına dediler, yapılan her melanet
İnandı bu sözlere, bakar, görmez, duymazlar
HAK’kı ortak ettiler, bu nasıl bir dalalet


Yitirip benliğini güce tapan zalimler
Bir de TANRI yerine koydu sakil cismini
Bu putlara secdeyle biat eden alimler!!
Tepesinde taşıdı meczupların resmini





Devam edecek...