Düzenleme

İŞTE O ÇOCUK BENİM

Daha çocuk yaşımda, dertler boynumu büktü
Şımaracak kimseyi, görüp bulamaz oldum
Büyüdüm birdenbire, kader yüküyle çöktü
Gönül bahçelerinde, sararıp da ben soldum.

Nerden esti bu poyraz ,nasıl kavurup geçti
Savurup vurdu yere, sevdiklerimi biçti
Küskünüm o feleğe, özümden özü içti
Yapayalnız kimsesiz, dönenip öyle kaldım.

İmrenip de bakardım, babası olanlara
Sarılıp da sevdayı, onlarda bulanlara
Ağlardım hazin hazin, kimsesiz kalanlara
Bunca zaman iç edip, bugünlerime geldim.

İşte o çocuk benim, boynu bükük bekleyen
Gözlerinde yaşlarla, öze umut ekleyen
Kaç kez gelip kapıya, gönlünüzü yoklayan
Sevmeyi bilenlerin, yüreğine ben doldum.

Asla avuç açmadım, çalışıp da kazandım
Gönül sayfalarına ben adımı yazandım
Garip gurbet ellerde söylenen bir ozandım
KARDELEN olmuş adım, güzelliklere güldüm.

KARDELEN(Ayrıkotu)
31.03.2022
Tülay Sarıcabağlı Şimşek
Dinar/Afyonkarahisar