....

Sıkça başvrulan figürlerden biri olarak
şiir estetiğine hep değişik bir metafor kazandırmıştır atlar.

Türk edebiyat ve tarihinde ayrı bir yere sahiptir onlar.

"At, avrat, silah"
Namus kadar değerlilerden.

Sırat köprüsünden Burak adındaki bir at ile geçileceği de rivayet edilmektedir.O kadar kutsal yani.

Bazen bir arkadaşlığın,
bazen bir ortaklığın, bazen de gücün ve kuvvetin, bir zenginliğin, atılan bir naranın sembolü olarak.

Kimine aşk
Kimine heyecan
Kimine de murat dedik.

Zaman kavramına da eşdeğer bir anlam kazandırmıştır ayrıca.
Geçip giden hayatın, tozu dumana katan yolların en canlı şahitleri olarak.
....

Şiire gelince;

Geriye doğru sarılan bir film şeridinde hayatın ..
anlaşılıyor ki atları yorulmuş,
nice mevsimler gelip geçmiş de ihtiyarlık vaki olunca anlamış insan.

Nicesine daha doyulamamış, nicesi savrulmuş, nicesinin peşinden koşulmuş da her seferinde yalnızlığın yurduna çıkmış.

Ezber edilen yollarda aranmış òzlenen
Yaprağa düşen bir çiy tanesi gibi eğilmiş, düşüvermiş o eski günlerin kucağına, çocukca.

Gönülde kıpırdayan heyecan,
özlemin sancısından nice damlalar doğurmuş. Deniz olup birikmiş, avuçlardan taşarak..yüreğe öyle bir sevda kokusu sinmiş ki,

Bir haykırının çığlığıyla ses vermiş vadilere..
Kulak ver diye yalvarıp inlemiş.

Salıncağın diğeri boş. Umutsa sallanıp duruyor hâlâ ucunda.

Bir kuş gelse,
Tutunsa kanadına
Birbaşınalığını yok etse yalnızlığın.
Çoğalarak özgürleşse!..

Gün eksilmiyor hiç
Gün yine aynı gün..ama hıçkırıklar vuruyor camlara.
Bir ölü gibi herşey..Bir ölü gibi sessiz.

Anla ki kör karanlıklarda nice voltalar atıyorum ışığına..
Yoksun!
Ne etsem ışımıyor işte kristalimin canı.
Kendimi bir türlü silemiyorum duvaralara yapışık kalan gözyaşlarından.. der gibiydi şiirin tozları.


Eyvallah şiirdaş
Tebrikle, şiirle
Tebessümla kalasınız hep.


-Ramazan Boran tarafından 3/29/2022 6:47:44 PM zamanında düzenlenmiştir.