YAVAŞ YAVAŞ

Doğruluktan ayrılma, sakin nefsine uyma.
Hiç farkında olmadan, uyarsın yavaş yavaş.

Bataklık kenarına, sakin sakin yanaşma.
Saplanırsın batağa, batarsın yavaş yavaş.

Bir şey olmaz diyenler,hiç farkında olmadı.
Raydan çıktıklarını, anladı yavaş yavaş.

Pişman olan utanır, geçte olsa kazanır.
Tövbe eder allah ‘a, düzelir yavaş yavaş.

Tövbeye sadık durmak,ağır gelir insana.
Sarıldıkça alışır, bu nefıs yavaş yavaş.

Güzel insan olursun,hiç farkında olmadan.
Her kes sevgi duyacak, görürsün yavaş yavaş.

Doğruluk hazinedir, sahip olursan şayet.
Anahtarı eline, verirler, yavaş yavaş.

Hakikat karşısında, sakın sakın ha susma.
Zalimlere oyuncak, olursun yavaş yavaş.

Nasihat et sözünü, dinleyenler olacak.
Kurtuluşa vesile, olursun yavaş yavaş.

Sevgi ile yolların, hakikata çıkacak,
Nefsinin tabuları, yıkılır yavaş yavaş.

Bu hayat merdivendir, çık basamak basamak.
Yol biter anlamasın, inersin yavaş yavaş.

Perdeler kapanınca, başka perde açılır.
Fecanların altına, girersin yavaş yavaş.

Pişman olsan nafile, iş işten çoktan geçer.
Bu hayatın hesabi, sorulur yavaş yavaş.

OSMAN KÖSEOĞLU
12-02-2014
TUZLA-İSTANBUL