4
Yorum
29
Beğeni
4,9
Puan
487
Okunma
Ayrılık konuşması yapmana gerek yoktu.
Sen ’ben’ dediğinde anlamıştım gittiğini.
Ben ’sen’ dedim anla nasıl yittiğimizi.
Son bir kaç günde belliydi zaten.
Gözlerin , gözlerin veda hutbesi gibiydi.
Bana iyilikler tavsiye ederdin.
Beni yokluğuna hazır ederdin.
Oysa ki yokluğun en büyük kötülüktü.
Cezası cehennem değil,
dönmeni beklemekti.
Yine de bekliyorum seni,
yine de beklerim seni...
5.0
94% (17)
4.0
6% (1)
Cevap Yaz