Kanlıca da yaşamış, yüzler, binler
Amca, Dayı, Hala, Teyze göçmüşler
Hazan mevsiminde, yaprak dökmüşler
Çok Akrabalarım, göçtü bu köyden.

Zor günlerden geçip, yorgun kalmışlar
Dağılmış yuvalar, hasar almışlar
Varlık, yokluk, darbeler, yaşamışlar
Geçmişin hasları, göçtü bu köyden.

Kocaman sülale, şehit gaziler
Çok harplerde kurşun, yemiş dedeler
Dönmemiş seferden, meçhul kabirler
Dua bekleyenler, göçtü bu köyden

Yıl Bin dokuz yüz kırk bir, depreminde
Yıkılmış binalar, canlar göçükte
Yediler girmiş, bir mezar içinde
İlk muallim amcam, göçtü bu köyden

Kimi yadelleri, tuttu mesken
Kimi Almanya’dan, dönmedi hepten
Çoğu da ölmüş, devasız dertlerden
Çokları gurbette, göçtü bu köyden

Gidenler bu köye, kazık çakma’mış
Mal mülk’te zayi, kimseye kalmamış
Kor düşmüş ocaklar, daha yanmamış
Nice garibanlar, göçtü bu köyden

O günler unutulmaz, zorlu gündü
Gelmeyecek gidenler, çünkü dündü
Bekliyor herkesi, bir hesap günü
Dün doğanlar bugün, göçtü bu köyden

Kilit taşıyor, üstünde kapılar
Virane’ye dönmüş, eski yapılar
Tarla bostan ev, sahipsiz tapular
Ahmet Ali Canbaz, göçtü bu köyden

Ahmet Ali Canbaz 20/10/2021