Bayrağımız düşmesin dedi Çanakkale..
Mukaddes görevi verdi yiğit erlerine.
Sancağımız için göğsünü siper etti şerefle.
Mermileri bombaların arasından taşıyordu büyük bir azimle...

Yaralılar için merhem bulunamıyor kalpler sızlıyor.
Aç kalmaya susuz kalmaya Mehmetçik razı kalıyor.
Bağımsızlık ülküsü için vatanı için çarpışıyor.
Çanakkale’de nice aydın insan yatıyor.


Centilmenler savaşı dendi bu zafere.
Deniz ve karada mücadele verildi bu cephede.
Mesudiye tabyasında bir çok düştü asker sehitlikte.
Nusret mayın gemisine emri veren Cevat Çobanlı şehidimizle..

Çanakkale’ye havadan atıldı topukkıran
Onca askerimiz yürüyemedi kesildi bacakları bu saldırıdan.
Çanakkale’nin zehrini bir ömür yedi aslanlar.
Çanakkale’de yatar şimdi tarihi aydınlar.

Aliydi adı , Aleko denildi savaşta.
İngilizlerin verdiği bombayı patlattı düşman karargahında
Yahya Çavuş ,az askeri birlikle tümen sanıldı düşmanlarca.
Çanakkale bir zaferdir , dünya hep konuşacak asırlarca....

Mehmet Muzaffer alamadı lastik yahudiden .
Para yoktu alacak milletimin mütemadiyen .
O gece para yaptı imkanlarıyla sahiden .
Çanakkale, gururum ,asaletimin simgesidir milletime Rabbimden....


Öyle bir an geldi ki
Kan aktı , al al şehidimin toprağa.
Dönmek yok ölmek var denildi .
Kaldılar .
Bedrin aslanlarıyla birlikte düşmana karşı savaştılar.
Ana dedi kınalı kuzular.
Bu kale geçilmez
Bu kale son kale
Dediler.
Bu kale Çanakkale!
Bir haykırış yeter bazen kâinata meydan okumaya.
Çanakkale.
Dirilişten Kurtuluşa bir duruştur.

Meryem Karapınar