Sessizliğine ihanet ettiğim kadar.
Rüzgârın da her buklesinde saklı kader
İman gücümden doğan bir şiir
Bir şiire asalet yükleyen duygular
Ve işte körü körüne sevmedim ben seni

Semazendir tutkum
Şatafatlıdır yalnızlığım
En ketum yürek benim, içinde derlediğim
Bazense demlediğim hüzün makamından
Damıttığım yalnızlık makamı
Müridi olduğum muhteşem dinimin
Masum kıldığı bir beşer
Anlık değil benim şevkim
Aşkın asası ve asaleti elbet
Sözcükleri kürediğim tek tek
Bir lahit misal
Bir laterna misali içimde tekrarlanan her dilek
Miladın devinimi
Dolan miadın ifrata kaçtığı
Hengâmeden sıyrılıp da yolumun düştüğü cennet

Makamı olmayan şarkılardan kardığım bir esaret
Aşkın güdümü
Hasretin yüz ölçümü
Uydum ve ruhum ve en uygun sözcüğü aradığım
Haletiruhiyeme denk düşen neyse
İman gücümde saklı niyet ve hikmet
Bir manivela bazen uzandığım
Bir manifesto sus payı bir söylemde rastladığım
Dehşetengiz gözleri yalnızlığın
Cebbar gölgelerin olmasa gerek dokunulmazlığı

Yalnızlığın goncası varlığın
Gönül gözümde saklı bir hadis kadar huzura delalet
Bense,
Yalnızlığın manivelasında saklıyım
Gözümden kıskandığım saflığın
Aşkın neşrinde açmak bilmeyen
Bir çiçeğin öyküsü bu.

Hatırı sayılır gülüşler biriktirdiğim
Özlemin dik yokuşunda dönendiğim
Makberin çağrısı
Hazanın sılası
Hakkıyla sevmenin ta kendisi
Gönülde saklı pencere
Pencereye konan o yavru serçe
Pişkince gülenlere sözüm
İhlaslı yüreğinde çözüldüğüm

Hüzün sarmalında aşka delalet her mısra
Mikado çöpleri gibi dağıldığım
Hüzün bohçası mevsime
Göbek bağı içimdeki esaret
Aşk denen o illet
Düşmek bilmez yakamdan.

İhbar edilesi bir düş’ sün sen
İçine düşülesi en münzevi aşk kerameti varlığında
İnip çıkan bir perde yüreğin kornişinde
Sabra dönük yüzü özlemin
Sükûn dilediğim evrenin
Tüm gizeminde saklısın
Saklı sırların sanrısı
Sakit olsun varlığın ve mutluluğun
Muhtırasını verdiğim tek gülüşünün
Solan gamzesine saklanmalıyım
Saadet peşinde değilim
Sadece sana kavuşmaktır tek dileğim

Gönlün muhabbeti
İfası günün
Ömrün söküklerine gizlenmiş bir düğme adeta gözlerin
İliklediğim dünü ve günü
Irak olsa da varlığın
Kimselerin de ket vuramadığı bu aşkın
Saf müdavimi safiyet dolu mevsimin
Harında ateşin
Hengâmesi ömrün yüklendiğim
Yüküm değil goncamsın sen