/// 8 MART KADINLAR GÜNÜ ///
Eli öpülesi hayatlara

<><><><> SEN HAYATSIN <><><><>

Ve
Yüce
Yaradan
Kadını yarattı
İlahi nefesiyle üfledi
Ruhuna
Sakladı
Gül tenine değerli tohumları ...

Şimdi
Geçmişten geleceğe
Geleceklere , çarpar kalpleri,
Cennet sinesinde
Bu Muazzam
Evrende
İnce ince
İpince
Nakış nakış
İhtişamlı
Zenğinliğince işlenmiş tüm insanlığın ...

Hayat deryasına
Düşmüş
Yüreğinden süzülüp
Göğsüne yürüyen
Bembeyaz bir damla sütte çağlar
Çağlar
Çağlar boyu
Çağlar âsi bir nehir gibi
Gider
Kıyametin kapısına
Akar yayılır âlem’i cihana
Hayatın bütün sırları ...

Ne yazıkki
Kıymetini bilmedi
İnsanoğlu
Bilemedi
Ehl’i cehennem çehreli
Kara sözlerinde
Çarpıyor
Kararmış katı kalpleri ...
Hâlâ uslanmaz kısır döngülerde
Usanmadı
Koşuyor hâla bak ,
Acıların binbir türlü kıyılarında
Bihaber yaşar dolu dizgin dörtnala
Bu alçak cahil cühela ordusu ...

Ellerinde
Karanlığın kör eden feneri
Cehennemin bütün neferi
Başını kuma gömdü
Görmek istemedi
Yumdu gözlerini büsbütün
Bilmek istemedi
Nâr suretli fasıklar
Belkide İçine sindiremedi
Meleklerin yüksek kiymetini ....

Gül ruhunda yandı bir nur
İlahi bir çıra gibi
Kendimle kalıp
Kendimle savaşmalıyım dedi ..
Dedi
Bir ses harfsiz, hecesiz
Belki bir fısıltı
Issız
Yüreğimde koptu bir kıyamet
Çığlık çığlıga ...
Ölü avazlarda
Kapıyı vurmadan
Vurdu çöktü alın çatıma ...
Gücümde mi yetmez kendime
Düşünüp durdum kendi kendime
Dedim
Olsa
Olsam
Boynum bir gül olur
Belki kemendine
Vurup tekmeyi kara bendine
Kanmak bir lalenin fendine ...

Henüz varken zaman
Ömür bir ikindi güneşi
Bizi terketmede her an ...
Yağıyor
Durmadan kötülükler
Kaynıyor kazan kazan
Hiç ama hiç Ara vermeden
Sızılar dökülüyor yollara
Caddelere
Sokaklara
Dünyanın
Her köşesine
Dediler
Kıyametin
Yakındır kopması
Öyle çoğaldı ki
Zulüm
Acı
Ve
Ölümler ...

Uyumak
Ölümlerin zoraki koynunda
Acı Yokluk ne kötü
Sen bana ben sana örtü
Yokluğun
Perde perde her gece
Gündüz oyalar durur,
Gece acısı serde
Çığlıklar
Evlerde
Sokakta
Caddede
Köyde
Kentte
Duyuyor musunuz
İşte her yerde ...
Şimdi Kulaklar
Kalın taş duvarlarda
Asılı yalnızlığa
Sanki bir obje ...

Donmuş
Kaskatı yürekler duyarsız
Gözler neyi gözler
Yokluk
Bedene düşmüş nâr’ı fiğan
Issız saatlerde vurur
Hiç durmadan heran
Tüter
Yürekte duman duman
Yoksulluğun adı sensizlik
Yoksunluk
Sıyırıp üstünden
İnsanlığını yitirmekmiş ...

Şimdi
Ne yapmalıyım
Uzanıp
Yaprak yaprak yolsam
Yapsam
Varlık katsam
Ne yapsam
Öldürmeden
Ödün vermeden
Yapsam
Belki eremeden ...
Ne yapsam
Afaroz etsem her kötülüğü ...

Dertleri güneşe sermeden
Yol yok baharlara
Kaldım kara kışlarda
Buza kesmiş Zemheri kalblerde
Sonbahar hüznünde acı yellerde
Düşen yapraklarda ümitlerim
Upuzun
Yerlere düşmüş izdüşümlerim
Karanlıkta kalmış bir yanım
Be utanmaz zalim
Ne yaptım sana ben
Kanar durur sol yanım
Yazım kara
Kışım kara
Mezar taşımda yazım kara ...

Güneşsiz
Bitkin göklerden düşmüş
Hünerli bir Şahım
Solmuş gitmiş tüm MAVİ liklerim
Yorgun arğın her günümde
Ben artık griye bulanmış
Şah Matım
Bitkin Gecelerde yıldızım kara ...
Kayıp gitsem mecalsiz
Boğulsam
Kırk ikindi yağmurlarında
Her sancı güzelliklere gebe ...
Tutsam
Bir tutam
Şefkatli Gönüllerin kanatlarından
Cemre düşmüş Ellerinde
Yeniden Doğsam mümbit Baharlara ...
Sıcak Nefeslerinde
Yansam
Ateş böceklerinin
Kanat vursam
Alev Alev erişsem yazlara ...

Ne yapsam
Güneş kim için doğar ?
Ay hangi sevgiliye doğar ?
Yapsam şimdi
Ne yapsam ?
Yokluk
Utanmaz Leşini mi alsam
Ayaklarımın altına ?
Ah o timsah gözyaşları
Yazık çok yazık
Kanmıyor kimseler
Bak görmüyormusun
İnce ince Kanıyor
Nergizler
Güller
Sünbüller ...
İşte
Göründü yüzün
Altın yığın yığın
Taşıyor bak görkemli hüzün
Hoşçakal aysberklerim
Yalan eritir
Karlara yağmış
Tuzlu gözyaşları gibi
Getirir kötü zamanı
Kötü zaman .
Kötü her zaman kötü
Nereye kadar nereye
Bıktık
Bıktık
Artık yeter
Kötülün ayağına çarpsın
Kırılsın beli
Devrilsin üzerime Lale devri ...

Şimdi
Yapsam
Ne yapsam
Yarama tuzmu bassam
Avazım alev alev
Yansam külmü olsam

Yaşamalı
Güzel yaşamalı
Güzeli yaşamalı
Güzeli yaşatmalı

İnsanı yaşamalı
İnsanı yaşatmalı
İnsanca yaşatmalı ...
İnsanca yaşamalı

Kalbinde
Çarmıha gerilsem
Kemendine assam kendini
Dedi bir ses
Harfsiz
Hecesiz,
Belki ıssız bir fısıltı ...
Sessiz adımlarla
Usulca süzüldü heceye
Gece gibi
Hayat verir yaraya
Gül yaşasın
Gülistan diyarlarında ...
Şengül olsun
Boy versin Filiz Filiz ...
Elif saçında Çiğdem olsun
Su damla sa Menekşe ye
Şükriye hanımda , Açelya hüznü ...
Duyğu boynu bükük bir Gelincik ...

Al sana
Gör işte
Karşında ...
Kalk ayağa
Durma karşıla
Uzat ellerini
Uzat yüreğini
Dayan yüregine
Uzan boylu boyunca ...

Bak
İşte geldi Bahar
Başak Başak
Güzel Duyğu lara gebe
Cıvıl cıvıl
Ğonca Gül ler derer şimdi
Bulut Bulut taşır Yağmur u
Nezaket li Sultan gibi ...

Titret durur
Kahveci güzeli Akasya
Defne Demet Demet
Fulya da tektir Hülya ...
Sen de hayır
Sonu da hayırdır ...

Yeterki sen
Ayaklarının üzerinde dur
Âlem karşında titrer durur ...
Sana düşen
Benimsememek acıyı
Yüreğinde
Derinlerde boy versin Kardelenler ...

Yaşamak
İnadına
Vazgeçmek yok
Hayır dersen
Değiştirirsin bu kara yazğıyı
Silinmez sandığın her yazıyı

Bak işte Bahar
Engin maviliklerde
Çalmışlar tüylerine
Gökkuşağının tüm renklerini
Rengarenk
Güvercinler
Dizlerinin dibinde
Hayat verip
Hayata
Kanat vurup dursunlar

Çırak Ça
🌜Ibrahim YETGİNDAĞ 🌛
14 Mart 2021