Kuru kalabalık ve şehir
Ruhsuz insanlarla bitişik
Mimiksiz bir yaşam tarzı
Donuk yüzler çatık kaşlar
Olabildiğince kapkara bakışlar

Saatlerce lüzumsuz işler
Gereksizce ikili kavgalar
Geçmek bilmeyen zaman
Geri gelmeyen hayatlar
İleriyi gitmeyen dakikalar

Başım yeterince belada
Kafam zaten karmakarışık
Düzenim yok hayalim yok
Bomboş uyuşmuş bir kafa
Belirsizlikler içinde bir dünya

Bakalım görelim ne olacak
Bir şey olacağı da yok zaten
Ne olabilir ki bu coğrafyada
Ansızın bir şekilde gelir ölüm
Alıp götürür bütün umutları

Olmaz dostum olmaz olamaz
Garip kendine bir yol bulamaz
Sadece oyalanır kendi kendine
Bilir aslında başına gelecekleri
Şöyle böyle demez diyemez

Aman ne olacaksa olsun artık
Önüne geçemezsin olacakların
Su akar yolunu bulur derler
Ama biz öyle miyiz acaba
Biz bir şeyi de bulamayız

Karmakarışık yaşıyoruz be
Ne beklentiler var ne de düşler
Saçmasapan anlamsız ilişkiler
Sövsende artık neye yarar
Almış başını gidiyor her şey

Gelmişine geçmişine diyerek
Sırtını da herkeslere dönerek
Başlayacaksın baştan aşağıya
Tüm olup biten hıyanetleri
Vuracaksın korkusuzca suratlarına