17
Yorum
50
Beğeni
0,0
Puan
608
Okunma

titrek kavak ağacının yaprağında bir canlı
duyuşu çok yakınımda, içimde
hayata kurmuş da sanki bütün merdivenlerini
soluk alıp veriyor
gözünü ıslatan yaşlar kurumuş
çoğul bir sevginin izleri şimdi
bulutsuz bir gökyüzü istemi
aynı anda uyansa dünya
güç açtığında gözlerini
anlamsızın gölgesi mi olurmuş demeyin
adımlarımın izi değil onlar
her öldürülen şahsın hesabını sormak
erdeminin yoluna düşmüş
bayağı çok sancılı insan
kalıbını arıyor
yorgun
ayaklar altında kalan sızı
karıncalar üşüşüyor
bağrın en ateşli yerine
ekmek derdinde yağ derdinde
savaş sürünüyor
yanan ocak özlemi
sıcak kucak
kim açar kolunu
sınırda koşan çocuğa
bu saldırılarda kimse ölmesin desek
öldürse savaş kendini
öyle şatafatlı olmasa mezarı
kimse gelmese ziyaretine
ölüm ölür mü öl desek
ölse..
titrek bir kavağın yaprağında insanlık
düşmese..
13. 03. 2022 / Nazik Gülünay