İki kişilik bir masada,
Karşılıklı kahve içişimiz
Sen yudumlarken kahveni
Ben uzun uzun dalardım gözlerine
Sen bana gülerek anlattığında
Ben birkez daha aşık olurdum sana
Elini tutamazdım mesala utanırdım
Bir türlü cesaret edemezdim
Konuşurken bile konuşamazdım
Hep susardım ben, sadece sana bakardım.
Senin konuşman bittiğinde
Neden konuşmuyorsun sorusunu sorardın
En içten bir nefesle kekelemeye başlardım
Cevap veremezdin yüzüm kızarır
Başımı eğerdim önüme
Ufacık bir tebbessüm le gülerdim sana
Ben gülerken sende bana gülerdin
Sen gülünce ben birkez daha aşık olurdum
Ansızın saate bakardın
Nasıl zaman geçtiğini anlamazdık
Sen tedirgin ve endişeli bir şekilde
Gitmem gerekiyor der giderdin
Hiç gitmeni istemezdim ben
Ama sanada gitme diyemiyordum oysa
Vedalaşma vaktimiz gelmişti
Sen masadan kalktığında ben tek kalmıştım
Öyle bir mutluydum ki
Tarifi olmayan bir mutluluk
O günden sonra hiç mutlu olmadım
İlk mutluğumun masasında
Tek ve yanlız başıma kendimleyim
Bir gün mutlaka gelceksin umuduyla bekledim
Ama sen gelmedin
Tek kaldığım masada boş kalan sandelye
Sen gittiğin günden beri hiç dolmadı
Artık benimde gitmem vakti Hoşçakalın

ŞAİR_MEMOO