yerde gök
gök’te bakırı düşündüm
tabi
bir de seni
bir de bir de
beni sevebilme ihtimalini
evet
yaşamın yorğunuyum
sevmenin ve şiirin ağır işçisi
nice
henüz keşfedilmemiş galaksilerin
parelel evrenlerin ağırlığını
barışçı aydınlığını
altedilemez enerjisini taşıyorum
savaşçı bedenimde
açmışım
açıyorum olabildiğince
dimağım da mevcut
tüm alğıların
kavramların flu perdesini
somut anlamlar la da
doldurarak
derin çelişkilerin aralarında ki boşluğu
üstelik kıymadan hiç bir ağaca
ne kalem ucu
ne de kağıt tüketmeden
tekno tuşları tıklayarak
yamalayıp
dikiveriyorum bir çırpıda
düş’le gerçek arasında hoşluğu
nasıl olsa enerji dönüştürülebilir
değil mi?
ve sonsuz
ısmarlama hayat gibi
cuk oturmuş ömrüme yaşam
hep
göz erimimde ki
ve usumda ki
tek
ve da’hi
az dan
veveve ve
çoktan da çok saçmalıklar
çelişkiler arası
uzun molalar
biliyormusun
çok kıpırtılı bu aralar
damarlarım
çok kollu hain Brütüs’ün
zehirli kamaları gibi sırtımda
ciğerlerimin ümüğünü sıkan
"batarlar" yetmezmiydi sanki
bir de
tüpçünün piyanğosundan çıkan
"üçün biri ikramiye" gibi
nereden çıktı şimdi
istilaya hevesli bu
prostatik kanser
geri dur la hele bi
geri dur
bir tek
vicdan ve merhametin
sevginin
eşitliğin
aşkın işğaline açıktır
yıldız tozu
tarla toprağı hücrelerim
alt ettiğin
ölüm-yaşam korkaklarına benzemem bak
fena tepelerim!
24:Şubat:2022