nevrotik hüzünlerin bağlaçsız güzeli
ince sesli hoş bakışlı ayyaşlara yanıyor eceli
sitemkar koyunlarda oynaş sözcükleri

az daha yaklaş gözlerime
demlenince geliyor zemheri
konduruyor dudak arasına
kekremsi beyhudeyi
-ben öpünce-
uçuğunda alazlanıyor kadehin namesi
sen böylesin işte sevdiğim

içince dilimden geçmiyor sebebi meşkin
içmek için bile sebebimsin

bakarsın diye başımı
-gölgene dayadım-
gülersin diye güneşe döndü
-yüzüm-
ağlamaya müsait bir aşkın dili sürçmüş
ne bu cezalandırma telaşın

hiç bir şey ben değil artık
bir yoldan geçeceksin
inci dizili ezanların sabahında
yarım bir gülüş konacak
ayıplardan kalan bayramlarına

masallarında büyüteceksin kralların seni sevmelerini
dinleyecek oynak bakışlar gülüşerek
ve sen aynı krala eğeceksin boynunu
tüyden daha solgun bakışlı boynunu
boynundan dolanacak ihanetin yorgun kolları
iki el tutacak soytarının nefesini
kral sebeplenecek belki gözlerini
ama soytarı da kalacak
yüzünde ki gidişin izleri

izler
seni onlar gizler
tutunduğun gerçek yakacak ellerini
sözlerini bıraktığın yeminler burkacak
kitapsız bir zamanın
allahsız bir feryadına dönecek kalbin
bir de nevrin
sen ki buğulu zamanların esefli güzeli
baştacı yeminlerin
yarım ağızlı sebebi

bir yıldız da iki dilek olmak için
dudaklarından intiharım kayacak...

alicengizoyunu
(sol kıvrımına düşüyordu mahremin,dudakların bir kıyametin habercisiydi,meğer sadece ağlamışsın,ben yanlış anlamışım...)