Karanlık geceleri aydınlatıp, ısıtan;
Gönülleri sımsıcak tutan sevgi değil mi?
Bezm-i ezel gününde Yaradandan armağan;
Taş yüreğe muhabbet katan sevgi değil mi?

Savaşırken kendinle, acılara bir liman;
Yorulmuş yüreğinin kasavetine derman;
Mutlu olmamız için olan ilahi ferman;
İki yürek bir beden atan sevgi değil mi?

Aşıkların can verir gözlerinin ferine;
Kör kuyuda merdiven, derinlerden derine;
Fırtınaya kapılmış aşıkların yerine;
Sevdanın siperinde yatan sevgi değil mi?

Feleğin acımasız, zalim olduğu yerde;
Hoş görü iklimine fitne dolduğu yerde;
En karışık işlerin seni bulduğu yerde;
Sığındığın güvenli vatan sevgi değil mi?

Deva olacak merhem, dağlandığında yürek;
Muhabbet gülşenine derhal girmesi gerek;
Gönüller kırılmışsa bilerek, bilmeyerek
Birleştirip, dertleri yutan sevgi değil mi?

Dünyayı, kainatı satın alacak cevher;
Birleşen yüreklere nasip edilmiş meğer;
Sevgililer gününde güller açsın bu seher;
Mutluluk çatısını çatan sevgi değil mi?

Osman Bölükbaşı Dara