UMUDUM TÜKENDİ
Devir deyişti, yaşamak güç oldu
Helal süt emenler, kafayı buldu
Dost diye bilinen, birden el oldu
Umudum hayalim, tükendi bitti

Menfaati varsa, selam verirler
Gözü aç onların, her şeyi yerler
Tanımazlar seni, çekip giderler
Umudum hayalim, tükendi bitti

Bu yalan dünyada, iyi olalım
Yanlışla doğruyu, bizler bulalım
Bu aç gözlülere, karşı duralım
Umudum hayalim, tükendi bitti

Sırtına yük vurur, asla hiç sormaz
Hain olur onlar, sözünde durmaz
Dediği olmasa, yüzüne gülmez
Umudum hayalim, tükendi bitti

Dostluk kolay kolay, elde edilmez
Zalimle bir olup, yola gidilmez
Sözleri hep yalan, doğruyu bilmez
Umudum hayalim, tükendi bitti

Bir gün olur, bizde dosta varırız
Gelir o gün, dost elini buluruz
Allah aşkına der, cömert oluruz
Umudum hayalim, tükendi bitti

Olur olmaz hayaller, kurmayalım
Yalan yere, hiçbir söz vermeyelim
Hain ile, yan yana gelmeyelim
Umudum hayalim, tükendi bitti

Felek aman verse, bizde güleriz
Hayalleri harman eder, eleriz
Hep birlikte, bir meçhule gideriz
Umudum hayalim, tükendi bitti

Midayet’ im der ki, kafa yoralım
Tertemiz dostları, nasıl bulalım
Gelin kötülere, örnek olalım
Umudum hayalim, tükendi bitti
Nisan 2004
Midayet Kara