Bir anda oluverdi olanlar
Bir avuç kömür için hiçe sayıldı hayatlar
Birden karardı ortalık ne ümitler kaldı ne de yarınlarda
Umutlar dimağda karardı düşünceler hiçe sayıldı hayatlar

Zifiri karanlığa bulandı gece adım adım bedenler yaklaşıyordu
Ölüme avuçlarda tükeniyordu zaman
Her gecen dakikada hiçe sayıldı hayatlar
Bir bir sönüyordu gözlerindeki fer yarım kaldı yüzde gülümsemeler

Bir avuç kömürdü eldeki kara bir asıllık sızı açtığı yara
İnce ince kanarken yürek hiçe sayıldı hayatlar
Yaşamla ölüm arası geçiyordu zaman
Bir umut diye beklenildi şafak ne bir ses ne bir nefes

Acı haber kara yas bir lokma ekmek uğruna hiçe sayıldı hayatlar
Yürek dayanırmı bu acıya nasıl rahat konacak başlar yastığa
Kim verecek hesabını kim silecek gözyaşlarını
Daha altı yaşındaki yetim Mustafa’nın kimse sormayacakmış hiçe sayılan hayatları

13.05.2014 Saat : 22:23:39