akşamdan sakladığım
yatağımın başucunda
sesli harfleri kalın
beş köşesi de sivri batıyor dokundukça
hala sıcak ve parlak
ilk geldiğin gün kadar
tam yıldönümü geldi, yine yağmurlar var

yağdı yüreğime

sabahın mahmurluğu henüz üzerimdeyken
akşamdan şiş gözlerimi henüz boyamamışken
adını andım yine
yanan yüreğim üst üste beş defa
an, an, an, an, an

battı yüreğime

sebepliydi acılar, aydınlık sabah gibi
sebepsizdi ayrılık, ağrıyan dişim gibi
bitti dedim
tam beş kez yine kendi kendime
bitmiyor ne desem, nasıl birşey bu yarab

kabarıp inen benim göğsüm
azgın dalgalara ne
yorgun ayaklarım uzanıp yatmam gerek

aktı içime o

güzel görünen sabah
üstelik uyanığım
ettiğim dua bile tesbih olmuşken dilimde
sevsin, sevsin, sevsin, bir tek beni sevsin derken
bitti dedim olmaz ki o bitmeyen düşüme

sebepliydi aydınlık, çekilen acı bile
istediğim sadece
sesleri kalın
yarim hece hece
sıcak ve benim olan
gölgesinde uyuyup
gölgesinde yaşlansam
sonra bir dua ile sonsuzluğa uzansam

Nurten Boz Hürel