Sevda tarihinde, ne aşklar varmış
Öyle ki hayattan, bile bezilmiş
Vazgeçilmez olan, orda da yârmış
Sevdiği uğruna, kimler üzülmüş

Bir yiğidin aşkı, ifşa olunca
Bu durumu paşa, beyler duyunca
Öldürün diye bir ferman gelince
Elâ gözlerinden, yaşlar süzülmüş

Akan sular durur, sevda denince
Çaresiz emire, boyun eğince
Aşık genç derdini, söylemeyince
Kaç ulu ağaca, isim kazınmış

Sevdalanır herkes, kendi halince
Düşünür yarını, inceden ince
Bir sofra başında, akla gelince
Boğazına, kaç kez lokma, dizilmiş

Göz kaş hareketli, aşk böyle pasla
Böyle doğar sevda, hep ihtirasla
Yalan söylemezmiş, gözleri asla
Bakışlardan ise, çok meşk sezilmiş

Güzelin talibi, hep çok olurmuş
Ama içlerinden, biri alırmış
Bu yüzden çok seven aşık delirmiş
Kıskançlıktan nice, yuva bozulmuş

Kim sahip olmuş ki, sırça köşklere
Rastlanmaz her zaman, güzel meşklere
Kerem, Mecnun gibi, büyük aşklara
Bir bilsen kaç türkü, ağıt yazılmış

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ