0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
523
Okunma
Derin derin içime çektiğim,
Vermeye bile kıyamadığım nefesimdin.
Ben garibi biçare bırakıp,
Sen kucağımda son nefesini verdin.
Sonsuz karanlığa düşen ben,
Uçsuz bucaksız aydınlığa kavuşan sen.
Bundan sonra artık;
Ne bir fırtına yıkabilir bedenimi,
Ne de ılık bir sevda rüzgarı esebilir gönlümde.
Sen gittin yoluna,
Başka güzel bir dünyaya...
Sanki, bir ağaç gibi ben;
Kök saldım bu köhne dünyaya.
Yarınlar senin mi, benim mi sevdiceğim?
Kim bilebilir ki bunu?..
Şunu anladım sadece;
Sen ’siz yarınları, ben hiç sevmeyeceğim.
Haydi, alemleri dolaşıp bana geri dön,
Haydi, cennet kokularını sürünüp bana geri dön.
Cahit Fıkırkoca
17.01.2022, Ankara
