Köyden uzağa gitmek hepimizin korkusu,
Küçücük kalbimizde büyük sevgi gizlerdik.
Burnumuzda tüterdi sıcak ekmek kokusu,
Belki verirler diye kapıları gözlerdik.

Köyde hayat başkaydı, yaşamayan bilemez,
Kimse başkası için kötü dilek dilemez,
Güzel hatıraları hiçbir silgi silemez,
Yaşça büyüsek bile; çocukluğu özlerdik.

Her mevsim değişirdi köyümüzün süsleri,
Şarkı gibi gelirdi koyun, kuzu sesleri,
Elimizde kokardı bazen tezek isleri,
Ocağın ateşinde patatesi közlerdik.

Karakış bastığında dağda kurtlar ulurdu,
Ekin, harman zamanı hep coşkulu olurdu,
Zorluklar olsa bile; herkes çare bulurdu,
Tozlu köy yollarında parıldayan yüzlerdik.

Enginleri yeşillik, dağlar ise kar idi,
Gönüller geniş iken; evler biraz dar idi,
Hiçbir zaman bitmeyen sevgi, saygı var idi,
Büyükler konuşurken; sükût edip, izlerdik.

Bizlere gün doğardı çayırlar biçilince,
Çok ferahlık verirdi ayranlar içilince,
Yaz tatili başlardı, sınıflar geçilince,
Özgürlükle büyüyen, en şanslısı bizlerdik.


Sabri Koca