Tepeden tırnağa sana âşık olandım ben,
Gözlerini güldüren,
Gönlüne kanat takıp mutluluğa uçurandım ben.
Dilinden adını düşürmeyen,
Her gördüğünde ilk görür gibi bakan,
Sana sadece sevgi duyandım ben.

Diz çöküp önünde eğilen,
Bir damla gözyaşında kahrolan,
Seninle ağlayıp seninle gülendim ben.

Canından geçecek kadar seni seven,
Herkesten, her şeyden daha çok seni önemseyen,
Sesinde huzur bulan, gülüşünde yeniden doğandım ben.

Herkes gitse de senin gitmeni istemeyen,
Her gidişinde çaresizce boyun büküp,
Elleri semada yeniden gelişini dileyendim ben.

Sorgusuz sualsiz kalbinin kapılarını sonuna kadar açan,
Senden sonra bir daha kimseyi almayan,
Sonsuza kadar sadece seni sevecek olandım ben.

Şimdi ne sen kaldı gönlümde,
Ne de benden bir eser.
Vurduğun yerden bir daha kalkamayan,
Hayata yeniden tutunamayan,
Düştüğü yerde ölümü bekleyenim ben.