Beli orağa dönmüş, ciğerinden vurulmuş
Sordum nerden gelirsin, bildiğini unutmuş?
Kaldırım kenarında, bacak çelip kurulmuş
Neyi neden satıp da, aldığını unutmuş.

Ömrünü bağışlamış, ya toprağa, ya taşa
Bilmez ki yazılanlar, gelirmiş garip başa
Köşede yalnız kalmış, dertleriyle başbaşa
Ne zaman boşalıp da, dolduğunu unutmuş.

Umduğu her bir mevsim, karakışı getirmiş
Yaşam denen kavgada, maçı yenik bitirmiş
Yılları karıştırmış, kimliğini yitirmiş
Nerden çıkıp nereye, geldiğini unutmuş.

Mutluluğu ararken, onun bunun sözüyle
Köyden şehire göçmüş, ayağının tozuyla
Sevene can verirken, omzundaki sazıyla
Öldüren türküleri, çaldığını unutmuş.

Kendini hiç bulmamış, kahkaha, şöhret, şanda
Canını kurban görmüş, yaşayan her bir canda
Doğup da büyüdüğü, iki kapılı handa
Kaç sene yaşayıp da, kaldığını unutmuş,

Hata payı diyerek, perdelemiş özürü
Emeğine ter katmış, kullanmamış hazırı
Her insanın içini, rahatlatan huzuru
Ne zaman kaybedip de, bulduğunu unutmuş.

Necati gözyaşına, çağlayanlar yükledi
Garibin de talihi, gelir diye bekledi
Yokuşları bırak da, düz ovada tekledi
Ne zaman ağlayıp da, güldüğünü unutmuş.

Necati OCAKCI
13.01.2022
ANTALYA