28
Yorum
61
Beğeni
5,0
Puan
982
Okunma

ey asi rüzgâr
bana ayak bağı oldun yine
yüreğimde örümcek ağları ördün
ben sesimi çıkarmasam da
sen beni yordun
kuş uçmaz
kervan geçmez
naçar anlarıma
delişmen molozlar doldurdun
çok sürmedi bende ki varlığın
hiç umulmadık bir vakitte
pulunu, pırtını toplayıp
yola koyuldun
beni çarpanlara ayırır gibi
böldün de böldün
sen asi rüzgâr
içinde dinmeyen boranlar var
sensizlik mi idi beni acıtan ?
yoksa imkânsızlığım mı idi beni ağlatan ?
benle yatan kalkan
her defasında
dağarcığıma hançer gibi saplanan neydi ?
5.0
98% (39)
4.0
2% (1)