şiiri sustu bakışlarının
lâcivert bir yağmur yağıyor geceden
yürek sesimin tıpırtılarına aşkla
nasıl damlıyorsun saçaklarından
mola verdirip aklıma
susma diyorsun konuş
konuş ..nuş ...uş ....ş!


gizler debeleniyor yuvasından fırlamış
gece yarısı telefon çalmış gibi çarpılıyorum
ani bir frenle kalbim dağılıyor
izlerinin kırıntılarında ağlamaya
boğazıma diziliyor anılar
bir serçe kuşu kanat çırpıyor durmadan
bülbülü indiriyor gülün dalından


bu gece de yağmur/luğum üstümde
şiirsiz bakışların etrafında çerçeve
indiriyorum kelebeksiz duvarlarından
kumrallığın dökülüyor
ellerimi acıtıyor can kırıkların
gitme diyorsun otur
yavaş ..vaş ...aş ....ş!


pişmanlıklar iniyor merdivenlerimden
suretinde çıkılacak yol yok
yükseldikçe tırmanılamıyor dağların
kekik kokuları içine çekiyor kendini
ürkek bir sincap gibi en yüksek dallarda
kendine gömülüyor
kalakalıyorum ellerim çenemde öylece
altında düşlerimin


şarkılar getirmiyor bu gece bakışların şiirsiz
altını üstüne getiriyorum her kıvılcımın
kaldırıyorum oturdukları yerden
düşmeden yanlışlıklar tuzağına
alışma yağmurlu gecelere
çalış diyorum beynime
sevgi’yl’e aşk’l’a çalış
çalış ..lış ...ış ....ş!


yan ateşimde
küllerinden yeniden doğsun bakışların
şiir!..


01. 01. 2012 / Nazik Gülünay