Hiçliğe bürünerek nefsi terbiye edip.
Dünyayı itiverdi mahir elin tersiyle.
Vatanın sevgisini yüreğine nakşedip.
Minberlerden seslendi o huşulu sesiyle.

Asımın nesli olan Akif’i unutur mu?..
Akif’in kaleminden okuyanlar uyur mu?..

Yumuşak başlılığın tanımını yaparken.
Koyun ve kuzuları tanım dışı bıraktı.
Hakkı tutup kaldırıp ve Allah’a taparken.
Tüm batıla göz kırpan inançlardan ıraktı.

Asımın nesli olan Akif’i unutur mu?.
Akif’in kaleminden okuyanlar uyur mu?

Çanakkale sathında afakı yırtan toplar.
Türk askeri bastırır dünyaya dersin verir.
Akif’i okuyanda hisseden yürek hoplar.
Göz yaşları sel olur, yüreğin yağı erir.

Asımın nesli olan Akif’i unutur mu?..
Akif’in kaleminden okuyanlar uyur mu?.

Kahraman Ordumuza bir destan yazılır ki..
Akif kalemi ile taç takar ordumuza.
Kim bu destan şiirden nasibini almaz ki..
Ay-yıldızlı al bayrak gölgedir yurdumuza.

Asımın nesli olan Akif’i unutur mu?.
Akif’in kaleminden okuyanlar uyur mu?..

Ey Vatanı canından aziz tutan Akif’im!..
Özgürlüğün marşını eserinle duyurdun.
Seni okur, yazarken duyarlı ve naifim.
Unutmaz seni asla evlatları bu yurdun.

Asımın nesli olan Akif’i unutur mu?..
Akif’in kaleminden okuyanlar uyur mu?..


Emine Balı Oğuz.