belki bu sana son sözlerim
belki de her şeyin başlangıcı
bu hasretine son nöbetim
yüreğim mahpus gözlerin yargıcı..

ben anlatamam böylesi imkansızı
dehşetin vurmuş içimde sızı
kanlar içinde beden yok yaşamak imkanı
artık o son sözlerine ağlıyorum..

bir kasırga ortasında ince bir dala tutunmak
işte hayatım böylesi muhal
esaretim zincirlerim olmuş
fayda etmez hiçbir arzuhal..

kimden kaçarım kime varırım bilmem
utanır söyleyemem derdimi
bunca efkar yinelenecekti madem
niçin yerden yere vurdum kendimi..

dirilsin uyuyan cesetler yeni bir hayat var diyerek
ol emri versin yaradan bilerek
acım var sevdalara kenetlenerek
bundan gayrı oltalara yem etmem fendimi..

şarıl şarıl şiir akar gözlerinden
toparlayıp yazamam tükenir kelam
betimlenemez bir mana çıkar sözlerinden
geldiğin her güne eyvallah sonsuz gidişine selam..

inan artık açmıyor akşam sefa çiçeğim
ötmüyor kuşlar olmuyor sabah
ağrıyor ciğerim tükeniyor cigaram
ahir ömrümde yegane sensin davam..!