Bir harf öğretene kırk yıl köleyken
Tahtaya geçer alfabeyi bilmez
Her rüzgara eğilip secdedeyken
Ayağa kalkınca tövbeyi bilmez

Yar eli tutup murada ermemiş
Şu gözündeki çapağı görmemiş
Zulme yiğitçe göğsünü germemiş
Yolu hep düzdür engebeyi bilmez

Ortada yatarak kenardan kalkar
Ucuz etler doğrar yahniler yapar
Sıra tanımaz baş köşeyi kapar
Gönüldeki yeri rütbeyi bilmez

İki üç sırtlanın sözüne kanıp
Sormaz; duyduğunu “Doğrudur” sanıp
Kargayla yürür çöplüğe saplanıp
Dolanıp durur şaibeyi bilmez

Yolsuz yollar yaptık yağmurda çöker
Dolar garantili araçlar geçer
Yandaşa maaş verdik üçer beşer
Yarını çalınan bebe’yi bilmez

Yoksulu görmez fakiri tanımaz
Tabii olmayanı adam da sanmaz
O kadar yüzsüz o kadar da aymaz
Gemiyle götürür habbeyi bilmez

Yıllardır cebimi yoklayıp durur
Fırsat buldun mu yerden yere vurur
Hesap sormaya kalk sanki kudurur
Milletin yediği darbeyi bilmez

Ümit bağlıyor fitneye fesata
Kuyruk sallıyor her yağlı fırsata
Semer vuruyor seçip uysal ata
Terkiye astığı heybeyi bilmez

Hala mı kıçımdaki donda gözü
Ortayı yedi şimdi yanda gözü
Gönüllerden damlayan kanda gözü
Din iman diyor da Kabe’i bilmez

U.Ü.

Habbe: Tane
Terki: Eyerin arka bölümü.