Ben bir masal kızıydım
Masallar ülkesinde
El bebek gül bebek
Habersiz sevda çöllerinden.
Şimdi bir korkular ülkesindeyim
Bahtsız bir yaşamaktı bu, acılara gebe
Her çığlıkta az daha koşuyordu
Karanlıklar cadısı...

Masllar bitti benim ülkemde
Tılsımlı saçlar şimdi
Asılı darağacında
Başladı bende savaşların en kanlısı.
Zafer şarkıları çok uzak.

Geceler zifir karası geceler soğuk
Ve karanlığımı kurşunluyor yarasa gözleri.
O elleri kanlı, imzaları atan (......) ları
Tekmil güvercinlerimin kanatlarını prangaladılar.
Oysa geçerken gök kuşağı altından
Beni tüm renklerden kovdular.

Karanlığın gözlerinden çalıyorum artık şiirlerimi
Ve yüreğimi bir acı topu yapıyorum.
En muştulu Nisanlar koşuyor
Ihlamur kokulu sabahlar beklerken
Yeniden akşam oluyorumm...

Sokulurken gözlerime acıların karanlık zehirleri
Mavi umutlar getirirmisiniz bana ne olur.
Kaç renktir gözlerimde ızdırap, bilirmisiniz ?
Karanlığın tünelinde koşuyorum zındanlardayım
Bir duyabilsen seni çağıran sesimi...
Bir anlayabilsen seni soran gözlerimi...
Kalbimi böyle sıkmazdı prangalar
Ve seni öyle severdim ki
Bambaşka ...
Bir okuyabilseydin kalbimin vuruşlarını
Her tik - tak sesinde ne sancılar gelip geçti unutulmuş
Hep seni sorar bana, her vuruşunda...


Aygün Deniz 19.12.2021