Kalp Kırıldığında Nasıl Bir Ses Çıkarır Sizce ?

Güvercinin telaşlı kanat çırpışındaki ses mi?...
Yoksa,
Kelebeğin kanadındaki inadına sessiz bir çığlık gibi mi?
Ya da, tuz-buz olan bir sırçanın haykırışı gibi mi?
Nasıl bir sestir ki,
Perişan eder bizi duyduğumuzda??
Ne kalpler kırdık bilmeden..
Ya da bile bile......
Ne setler koyduk aramıza bu kırılmış kalplerden de..
Sonra aşmaya çabaladık durduk çok...
Dokunmak istedik,ulaşamadık....
Ulaşmak istedik,
Kendi ellerimizle kurduğumuz
Setler engel oldu yine kendimize.....
Oysa,nasıl da kolaydı yıkıvermek han duvarlarını....
Sıcacık bir gülümseme,
İçten bir çift gözle birleştiğinde,
Eritmez mi en büyük buzulları???
Esirgedik birbirimizden maliyeti sıfır olan gülümsemelerimizi...
Kolay geldi bencillik en dar anlarda..
Koyuvermek..
Eli böğründe koyup kaçıvermek....
Kaçarken bakmamak ardımıza
İşimize geldi bakıp da görmemek...
Görmek istememek...
Her ne varsa savurduk rüzgara...
Oysa,ne de kolaydı düşmanlığı yoketmek,
Sıcacıık bir gülümsemeyle...
Olmaz dedik.
O bana düşman...
Denemedik bile hiç..
Korktuk belki de yanılacağımızdan..
Ahhh ah, hayat ne de kısa..
Düşünmek için bile vakit yokken....
Bile isteye zehir ettik günlerimizi..
Kavgalarla..
İtişip kakışmakla harcadık dünlerimizi...
Ziyan ettik hem düne..
Hem bugüne..
Hem de yarınlarımıza..
Sahi,
Kalp kırıldığında nasıl bir ses çıkarır?
duydunuz mu hiç?
Ben ne zaman dinlesem
Bir cam,bir can parçalanışı hissediyorum
Peki ya siz?

Yorgunum...
Nedensiz,niçinsiz sevmelerden geliyorum...
M.K