Bir çok çiçeğin arkadaşı
Nane kekiğin yakın akrabasıydı o
Çok bekledi duygularım kokusunu almadan

Tökezledi
Adımları ne siyahtı ne beyaz
Gri köşeden dönüp uzaklaştı yanımdan

Açtığım kollarımın ezgisi
Yankılandı sırtından

Sapsarı hüznüm miras kaldı
Çığ gibi düşen ızdırabın safranından

Kanat takan ince Memed cismini aradı
Topal Ali umudum İz sürdü karadan

Gecenin içine sızdı
En fazla ikindi oldum
İnadının gün batımı çekilmedi aradan

Bir define aradım
Yıkarak gittiği antik şehirlerde
Başka birşey yoktu
Bulduğum bakır kulplu sevdadan

Çözemedim gururunu
İyi niyetime dolaşıp kördüğüm olduğundan

Ona sessizim
Fakat kaynayan şiirim taşıyor dudaklarımdan
İçimde piştiğini anlıyor hislerinin çınlamasından

Ben onu mosmor sevdim
Dört dörtlük hayatımın baharatı
Reyhan gibi sevdim en özelinden

O beni
Saksıdaki çiçeklerin dibinde biten ot gibi
Yarım yamalak sıradan