bir kervana katılmış gidiyor ,
aklımdan geçenler .
buruk bir sevinçle hemde .
öz vatanından ayrılıyor
artık kelimeler .
adımları feryat figandır penceremde .

su ,
elbet bir yolunu bulacak ya
ardından döküveriyor kalem,
mürekkebine doyumsuz bir şekilde .
ve pür dikkat dinliyor ,
beyazına kara leke bulaşan tüm kağıtlar .
öyle ise ,
kulak verin bu kervanın götürdüklerine .
kulak verin aklımın yitirdiklerine . . .

su ,
kıvrılıyor avucumun çorak topraklarında .
toprak ,
kavruluyor parmak uçlarımda .
anımsayamadığım bir hikaye duyarcasına ,
elim kulağımda ,
bekliyorum öyle ulu orta yerde .
bir fısıltı .
şiddeti gittikçe artıyor .
ve ben iyice kapatıyorum kulaklarımı ellerimle .
duymak istiyorum ısrarla .
yetmiyor ve gözlerim kapanıyor o esnada
...
duru bir sessizlik .
duru bir güzellik .
...
duyduğum ve gördüğüm inkara meylederken
su tekrar kıvrılıyor ,
bu defa yanaklarımdan .
toprak ,rahmini açıyor sonra .
saçıyor saçlarını dört tarafa .
ve ben hala ulu orta bir yerdeyken
bir gül bitiveriyor avuçlarımda .
dikenlerini umursamadan sürünüyorum yüzüme .
sürünüyor ve yürüyorum pencereme .
sabahın ilk ışıklarında karanlığıma dönüyorum tekrar .
ve bir kervan daha uğurluyorum .
kan çanağı gözlerim .
sağır kulaklarım
ve kenetlenmiş ellerim .

umarım kervan ulaşır ,
ulaşması gereken yerlere ,
ve umarım ,
su gibi bende yolumu bulurum
kaybolduğum yerlerde .

ben ,
yoldan çıkmış bir avare .

münh rif

a