Sende, beni sana çeken bir şeyler var.
Tarif etmekte güçlük çekiyorum.
Bulutları delip geçmene mi hayranım,
Keşmekeşten uzak özgürlüğüne mi,
Tarif etmekte güçlük çekiyorum.

Yıldızlara yakın oluşuna mı hayranım,
Yoksa gökyüzüne doğru yol alışına mı
Temizliğin simgesi başının tacına mı.
Bilmiyorum, nedense tarif edemiyorum.
Özledim sizi servisi karlı Yüce Dağlar

Eksik olmaz senin zirvende bulutlar
Senin yamaçlarında başka eser Rüzgar.
Sende başka, bembeyaz, gelinliktir kar
Sende yok yok, her şey fazlasıyla var.
Özledim sizi zirvesi karlı Yüce Dağlar

Kanat çırpmadan özgürce süzülürler,
Yalçın kayalarında tüneyen Akbabalar.
Sendedir, sana özgü endemik çiçekler.
Cana can katar, sendeki tertemiz hava.
Özledim sizi zirvesi karlı Yüce Dağlar

Dereciklerinde berrak, buz gibi sular,
Çakıl taşlarının arasında hoplar zıplar,
Yamaçlarından aşağı şırıl şırıl akar,
Hayat bulur, sayende bahçeler bağlar.
Özledim sizi zirvesi karlı Yüce Dağlar

Dalga dalga senin yamaçlarında,
Bir sağa bir sola yatar dağ çayırları
Benzer salınması denizdeki dalgaya.
Huzur verir uğultusu, dinginlik katar.
Özledim sizi zirvesi karlı Yüce Dağlar.

Senin eteklerinde eyleşir başıboş,
Özgürlüğü dorukta yaşayan yılkılar.
Savurur uzun yelelerini çalım satar,
Yaklaştırmaz kimseyi ürker ve kaçar.
Özledim sizi zirvesi karlı yüce dağlar

Rengarenk, desen desen kelebeklerin,
Zarafet yüklü uçuşu sende bir başkadır.
Kar suyu damlayan toprağın üstünde,
Açıp kaparlar kanatlarını usul usul.
Özledim sizi zirvesi karlı yüce dağlar.
İbrahim Karay